Dowiedzmy się, w jakich miesiącach rodzą się dzieci o trudnym charakterze.
Mówi się, że urodzeni w tych miesiącach chłopaki mają okropny charakter. Są nadąsani, nieposłuszni i kapryśni.
W tym okresie rodzą się chłopcy-Barany. Uważa się, że ten Znak Zodiaku ma jeden z najbardziej trudnych charakterów wśród wszystkich Znaków Zodiaku. Dlatego chłopcy urodzeni w tym okresie są bardzo kapryśni, emocjonalni, drażliwi i zawsze wykazują swój specyficzny charakter. Oni mają dużo energii i nigdy się nie nudzą. Nikt nie jest w stanie udowodnić im, że ktoś oprócz nich może mieć rację. Zazwyczaj oni twardo bronią swojej opinii i po prostu ignorują swoich rodziców. Ci chłopcy są bardzo uparci. Czasami bardzo trudno jest przekonać ich, by zrobili cos tak, jak powinni – wtedy należy zrobić wszystko, aby nie stracić autorytet u własnego dziecka. Nie będzie to łatwe. Od samego urodzenia ci chłopcy zachowują się jak wojownicy – taki charakter towarzyszy im przez całe życie.
W tym okresie rodzą się chłopcy-Raki. Na szczęście Rak nie jest tak despotyczny, jak Baran. Mimo to rodzicom i tak będzie trudno sobie poradzić z tym chłopcem. Warto zauważyć, że takie dziecko nie jest agresywne ani niegrzeczne. Wręcz przeciwnie. I tym akurat może tkwić problem. Chłopczyk-Rak jest osobą zamkniętą w sobie. Z Raka trzeba wyciągać każde słowo. On jest bardzo wrażliwy i bezbronny. Jeśli chłopczyk-Rak się obrazi, to on po prostu zamknie się w sobie i nie będzie nikogo podpuszczać. Z nim bardzo trudno znaleźć wspólny język. Lepiej nie kłócić się z nim ani go karać. Co więcej, nie można wywierać na niego presji, zmuszając do zrobienia czegoś, ponieważ w takim przypadku zaufanie dziecka do rodziców może zostać stracone na zawsze.
To są Skorpiony. Tacy chłopcy mają bardzo trudny charakter. Nie każdy rodzic potrafi znaleźć z nimi wspólny język, natomiast trzeba to zrobić, i jak najwcześniej, inaczej jako nastolatek to dziecko będzie mieć prawie dosłownie diabelski charakter. Takie dziecko będzie nieustannie zmagać się z rosnącą presją ze strony rodziców. Ze względu na swój charakter on zawsze stara się być liderem – w każdej sytuacji, a nawet w relacjach z rodzicami. Będzie kapryśny, może obrazić się i nikomu o tym nie mówić, będzie robić wszystko na złość innym – wszystko po to, by udowodnić swoją niezależność. W takiej sytuacji bardzo ważne jest znalezienie wspólnego języka, wiec warto nauczyć się rozmawiać z dzieckiem jak równy z równym, nie wywierać presje na niego i nie krzyczeć – warto być drogowskazem, nie dyktatorem. Jest to oczywiście bardzo trudne zadanie dla wszystkich rodziców, niemniej jednak nie warto traktować go jako niewykonywalne.