Wszystkie koleżanki na podwórku cieszyły się z jej szczęścia, a niektóre były nawet zazdrosne. Syn Anny był bardzo zamożnym człowiekiem i stać go było na zapewnienie matce godnej starości.
Ale to nie było takie proste, nie zamierzał zabierać matki do siebie, miał rodzinę, a matka nie była częścią jego planów, więc rozwiązał problem w inny sposób.
W dniu, w którym przybył do domu matki, była ona bardzo szczęśliwa: "No, Michał, jedźmy do wnuków, przygotowałam już dla nich prezenty, zobacz".
Wtedy Michał spojrzał na nią zimnym wzrokiem i powiedział: "Mamo, pojedziesz do domu opieki, tam jest dużo takich jak ty, a my jedziemy na wycieczkę i nie mamy czasu się tobą zajmować, sprzedam mieszkanie albo przyjmę lokatorów, jeszcze nie zdecydowałem".
I wtedy staruszka zrozumiała, że jej zwykłe życie się skończyło, że jej własny syn traktuje ją jak bezużyteczną rzecz: "Michał, ja cię wychowałam, a ty mnie tak traktujesz". "Czego nie zrobiłam, kiedy byłam młoda, czy nie dałam ci całej mojej miłości i siły?"
"Mamo, to już nie te czasy co kiedyś, dzieci mają prawo żyć jak chcą, pakujmy się i jedźmy" - powiedział syn.
Anna powoli spakowała swoje rzeczy i wyjechała do domu opieki, a jej ostatnie słowa do syna brzmiały następująco: "Życie, podobnie jak ludzie, nie zawsze traktuje nas tak, jak na to zasługujemy, ale istnieje złota zasada: własny przykład jest najlepszą nauką dla przyszłych pokoleń. Myślę, że twoje dzieci właśnie to zrobią".
Może zainteresuje: "Ojciec zachorował i matka musiała zrezygnować z pracy, by się nim opiekować. Ja stałam się jedyną żywicielką rodziny: Życie nie jest łatwe"
Przypominamy o: Stara matka podniosła słuchawkę, usłyszała głos syna i zalała się łzami: "Czekałam na ten dzień przez pięć lat i w końcu się doczekałam"