Córka nie słuchała słów matki ani własnego rozsądku. "Trzy lata później pojawiła się na moim progu z pytaniami: co robić"

Podczas gdy najstarsza córka była bardziej racjonalna i przemyślała wszystko przed podjęciem ważnych decyzji, Anna była przeciwieństwem.

Kierowała się emocjami i słuchała tylko swojego serca.

Wiedząc z góry, że córka nie przyzna się do winy, matka postanowiła poczekać. Nadszedł dzień, w którym Anna przyszła do matki, aby podzielić się dobrą wiadomością - wychodzi za mąż.

"Jak długo zamierzasz tam zostać?" - zapytała spokojnie matka.

"Oczywiście, do końca życia" - odpowiedziała jej córka z urazą w głosie.

-"Moja córko, proszę, nie obrażaj się, ale spróbuj wysłuchać tego, co mam do powiedzenia. Jesteś teraz zakochana i dlatego twój kochanek wydaje się idealny pod każdym względem.

Ale posłuchaj przez chwilę, co mówi ci twój umysł. Czy ten mężczyzna będzie w stanie utrzymać cię finansowo? Czy macie warunki do oddzielnego życia?

Czy wysłucha twojej opinii i skonsultuje się z tobą przed podjęciem ważnej decyzji?

Czy będzie dobrym ojcem dla twoich dzieci i okaże wsparcie, gdy będziesz tego najbardziej potrzebować?

-Skąd mam wiedzieć? Pożyjemy, zobaczymy.

-"Nie, nie powinnaś wychodzić za mąż w ten sposób. Powinnaś znać swojego przyszłego męża jak własną kieszeń. Jeśli nie jesteś pewna, lepiej poczekaj.

-Jak on znajdzie sobie kogoś innego, jeśli ja nie znajdę?" Anastazja była przerażona.

-Więc miałaś szczęście i Bóg cię zabrał - zażartowała jej matka.

-Przestań! Celowo próbujesz mnie zmylić, żebym zaczęła wątpić. Zamierzam wyjść za mąż!

Anna nie słuchała słów matki ani głosu własnego umysłu. Przez trzy lata mieszkała z kochankiem, a potem przyszła do matki z płaczem i skargą, że na próżno patrzyła na świat przez różowe okulary.

Wybranek Anny nie był gotowy na życie małżeńskie. Dziewczyna dźwigała wszystko na swoich barkach, pracowała od rana do wieczora, kupowała artykuły spożywcze, środki higieniczne i płaciła rachunki za media ze swojej pensji.

Podczas gdy jej mąż bawił się z przyjaciółmi w łaźni lub łowił ryby, w końcu posłuchała własnego umysłu i odeszła.

Miłość jest wspaniała, ale do wyboru przyszłego partnera należy podejść z czystym i zimnym umysłem. Jest to wyłącznie moja subiektywna opinia, ale co o tym sądzisz?

Pisaliśmy również o: Zostawiłam męża z córką w ramionach, a potem urodziłam drugie dziecko: chyba nie było mi przeznaczone być szczęśliwą żoną

Może zainteresuje: Moja siostra ciągle pożycza pieniądze do dnia wypłaty, ale "zapomina" je oddać: nie wiem, jak wyrwać się z tego błędnego koła

Przypominamy o: Moja siostra uważa, że jestem nieodpowiedzialna za opiekę nad siostrzenicą. Myślę, że ona manipuluje mną, by osiągnąć swoje cele