Musimy być kreatywni, więc niektórzy zostali znalezieni w kapuście, a inni zostali przyniesieni przez bociana.

Kiedy moja córka pyta, skąd się wzięłam, mówię jej prawdę: "Córeczko, znalazłam cię w kwietniku, więc twoje imię jest odpowiednie - Lilia".

Ta historia jest zarówno szokująca, jak i niesamowita. Przez długi czas byłam samotna. Świadomie odrzucałam uwagę mężczyzn, a wszystko z powodu nieudanej pierwszej miłości i złamanego serca.

Ponowne zaufanie komuś wydawało się niemożliwym zadaniem, więc nawet nie próbowałam. Podobało mi się życie jedynaczki, nikt nie zawracał mi głowy swoimi roszczeniami i miałam tylko siebie do wyżywienia.

Mam prywatny dom, odziedziczony po babci. Wyremontowałam go, zmieniłam ogrodzenie i kontynuowałam ulubione zajęcie mojej babci - ogrodnictwo kwiatowe.

Popularne wiadomości teraz

"Bardzo mi niezręcznie prosić panią o przysługę. Ale od kilku dni nic nie jadłem. Czy mogłaby pani kupić mi bułkę i wodę"– zapytał mężczyzna."Z życia

"Wracam do domu, a Adama nie ma. Dzwonię do niego, a on mówi, że złożył pozew o rozwód, bo nie potrzebuje żony, która potrafi bawić się sama." Z życia

"Roześmiałam się: kto kogo utrzymuje, mieszkanie jest moje, jeździ moim samochodem. Wynika z tego, że to ja jego utrzymuję, a nie odwrotnie." Z życia

Kalendarz księżycowy: w jakie dni będą się śnic prorocze sny?

Trzeba było widzieć piękne kwiaty, które sadziła moja babcia. Taka różnorodność kolorów, forte, zapachów, że zapierało dech w piersiach.

Była wczesna wiosna, wyszłam na rabatę, żeby posadzić krokusy i hiacynty i usłyszałam cichy szloch.

Na początku nie rozumiałam, co się dzieje, ale zacząłam się rozglądać i znalazłem koszyk z dzieckiem pod krzakiem. Nogi mi się trzęsły, a serce bolało. Co za nieludzka osoba zostawiłaby tak swoje dziecko?

https://www.youtube.com/

Pobiegłam do dziecka, zabrałam je do środka, owinęłam w kocyk i tuliłam w ramionach, dopóki nie przyjechała policja. Dziewczynka została zabrana, jej matka była poszukiwana, a ja straciłem sen i spokój ducha, ponieważ ciągle myślałam o moim zaginionym dziecku.

Każdego dnia dzwoniłam na policję, aby dowiedzieć się, czy znaleźli pogrążoną w żałobie matkę i jak radzi sobie dziewczynka.

Nie mogłam tego długo znieść i w końcu zacząła"Była wczesna wiosna, sadziłam kwiaty w kwietniku i usłyszałam szloch. Na początku nie rozumiałem, rozejrzałem się i znalazłem koszyk z dzieckiem pod krzakiem".m sporządzać dokumenty dla mojej Lilii.

Zajęło mi to ponad miesiąc, mnóstwo wysiłku i łez, ale było warto. Teraz jestem mamą najlepszej córki na świecie i szczerze wierzę, że została mi zesłana przez niebiosa.