Pani Olga po ślubie postanowiła nie zwlekać. Chciała jak najszybciej zostać matką. Bóg obdarzył ją dwójką dzieci – urodziły się bliźnięta. Syn Marek i córka Marta. Z wyglądu byli bardzo podobni, ale charakterem zupełnie się różnili. Mama od najmłodszych lat starała się, aby dzieci nie czuły braku uwagi i miłości.
Nie było to łatwe, bo oprócz niemowląt na jej barkach spoczywało całe gospodarstwo domowe oraz mąż, który nigdy nie dorósł. Spotkania z przyjaciółmi, nowe znajomości, wędkowanie w weekendy – Dawidowi nie zależało na rodzinie, a problemy żony zupełnie go nie obchodziły. Pani Olga była cierpliwa, w milczeniu to wszystko znosiła, dziękując za to, że przynajmniej pieniądze przynosił do domu.
Kiedy dzieci podrosły, sama poszła do pracy. Dzięki temu miała przynajmniej kilka godzin dziennie, by nie myśleć o swoich problemach i zajmować się tym, co lubiła. „Może powinnam się rozwieść?” – coraz częściej zadawała sobie pytanie, ale żałowała męża. Mimo wszystko, kochała go.
Los przydzielił Dawidowi krótkie życie. Mąż nie dojechał do domu – zasnął za kierownicą i uderzył w drzewo. To była jego ostatnia podróż. Dzieci wówczas studiowały. Pani Olga przeżywała swoją żałobę w samotności.
Kiedy Marek i Marta wrócili do domu, matka poinformowała ich, że chce im pomóc. Postanowiła zamienić ich dom na dwa mieszkania. Dzięki dopłacie udało się kupić dwa dwupokojowe mieszkania.
Marek zaproponował matce, by zamieszkała razem z nim. Większość czasu spędzał na studiach, a potem biegł do pracy. Żyli dobrze, dopóki syn nie przyprowadził do domu narzeczonej. Obecność matki mu przeszkadzała. Pani Olga nie chciała być tą „trzecią” w domu, więc poprosiła o możliwość zamieszkania u córki.
Z Martą również długo nie pomieszkała, bo jej partner nie chciał, by matka mieszkała za ścianą. Córka delikatnie wyjaśniła matce sytuację i poprosiła, by wróciła do brata. Pani Oldze zrobiło się przykro, że na stare lata jest nikomu niepotrzebna.
Kobieta wszędzie czuła się obco, więc postanowiła odejść. Spakowała niewielki tobołek z rzeczami i zamknęła za sobą drzwi.
Marta myślała, że matka wróciła do Marka, podczas gdy brat był przekonany, że matka mieszka u siostry. Dopiero po dwóch miesiącach przypomnieli sobie o niej i zrozumieli, że zniknęła. Natychmiast zaczęli jej szukać, ale bezskutecznie – jakby zapadła się pod ziemię.
Dzieci nie wiedzą, gdzie jest i co się z nią stało, i obwiniają siebie za to, że zaniedbały najbliższą osobę. Niestety, żal nie pomoże przywrócić matki.
Niestety, ta historia nie ma zakończenia, a dzieci mają nadzieję, że matka żyje i ktoś o nią dba. Ale to tylko wymyślone uspokojenie dla duszy, która nigdy nie zazna spokoju.
Nigdy, słyszycie, nigdy nie postępujcie tak wobec swoich rodziców.
Pisaliśmy również o: "Mamo, przepraszam, ale nie będę kłamać, zakochałam się w twoim adoratorze. I wydaje się, że to jest odwzajemnione": historia miłości szczerej córki
Może zainteresuje: "Szefostwo się wścieka, brak szacunku, ze zmęczenia padam. W domu czeka niezadowolony pan-baron. Zdecydowałam się pójść do mamy": historia pracownicy
Przypominamy: „Po urodzeniu lekarze dali jej tydzień. Nawet mój mąż zdradził mnie, bo wybrałam córkę. Modliłam się nieustannie”: historia matki o trudnym wyborze