Chwila pełna tajemnic. Historia wodowania Titanica w 1911 roku

Titanic został zwodowany 31 maja 1911 r. o godzinie 12:13 przez Roberta Falconera Keitha, głównego brygadzistę stoczni Harland and Wolff.

Wydarzenie to zostało bardzo nagłośnione, a tłum ponad 100 000 osób zgromadził się wszędzie, gdzie tylko mógł. Niewielka liczba dygnitarzy, w tym J. Pierpont Morgan, J. Bruce Ismay i inni posiadacze biletów, obserwowała z trybuny zbudowanej specjalnie na tę okazję.

Keith zwolnił spusty hydrauliczne utrzymujące statek w miejscu.

22 tony mydła i łoju (tłuszcz wołowy lub barani) oraz olej kolejowy wspomogły ruch i Titanic ruszył z prędkością 12 węzłów z pochylni nr 3. W ciągu 62 sekund Titanic został zwodowany i był gotowy do wypłynięcia w swój dziewiczy rejs.

Po wodowaniu odbył się lunch VIP dla gości, po którym Lord Pirrie zabrał ich na krótką podróż morską do Liverpoolu na Olympic, aby kontynuować świętowanie. Olympic zatrzymał się na jeden dzień w Liverpoolu, po czym wypłynął w swój dziewiczy rejs do Southampton.

Na początku marca 1912 r. Olympic wymagał pilnej naprawy, a Titanic został usunięty z Graving Dock, więc jego wyposażenie zostało opóźnione, co umożliwiło Olympic szybkie wznowienie służby. Wkrótce jednak rozpoczęto prace. Do montażu Titanica użyto 200-tonowego dźwigu pływającego.

Specyfikacja

Titanic, Olympic i Gigantic (Britannic) były początkiem pewnej ery. Ich ogromna skala nie miała sobie równych. Statki miały dziesięć pokładów (A-G), w tym pokład Orlop. Poniżej pokładu G znajdowały się kotłownie. 15 poprzecznych grodzi wodoszczelnych rozciągało się od podwójnego dna do górnego pokładu w przedniej części statku i do pokładu salonowego.

Tworzyło to 16 wodoszczelnych przedziałów. Grodzie nie rozciągały się w górę do pierwszego ciągłego wodoszczelnego pokładu osłonowego. Konstrukcja grodzi przekraczała przepisy Rady Handlu, ale po katastrofie Titanica uznano, że grodzie powinny zostać przedłużone.

Przez cały okres budowy Titanic był regularnie odwiedzany przez Francisa Carruthersa, inspektora Rady Handlu przydzielonego do nadzorowania budowy w stoczni Harland and Wolff.

Jego obowiązkiem było upewnienie się, że Titanic spełnia WSZYSTKIE przepisy określone przez Zarząd. Wszystkie jego raporty były wysyłane do Board of Trade, a poruszone kwestie były szybko rozwiązywane przez budowniczych. Carruthers przyznał statkowi ocenę "zadowalającą" 25 marca 1912 roku.

Od wodowania minęło osiem miesięcy i zakończono wyposażanie statku. Titanic był gotowy do prób. Oficerowie zostali powiadomieni o wejściu na pokład i zapoznaniu się z jego wyposażeniem.

Próby miały rozpocząć się 1 kwietnia 1912 roku, ale zostały opóźnione o jeden dzień z powodu złych warunków pogodowych. Thomas Andrews był na pokładzie, aby nadzorować próby i sporządzać notatki, podczas gdy Francis Carruthers przeprowadził kompleksowe badanie i sporządził raport.

Titanic był holowany w dół Belfast Lough przez holowniki Hercules, Herculaneum, Huskisson, Hornby i Herald. Z łatwością przyspieszył do 21 węzłów i zatrzymał się awaryjnie.

Kapitan John Edward Smith sterował wcześniej statkiem Olympic, ale opuścił go w Southampton. Często opisywano go jako "wspaniałego marynarza", który kochał swojego psa i cygara.

Dowodził dziewiczymi rejsami wszystkich statków "Wielkiej Czwórki" (Adriatic, Baltic, Cedric i Celtic), Olympic, a teraz Titanica. Ci, którzy mu służyli, nazywali go EJ. Miał ujmujący sposób bycia i przyjemną osobowość oraz reputację idealnego kapitana.

Obeznany ze sterem, powiedział kiedyś z przekonaniem:

"Nie mogę sobie wyobrazić żadnych warunków, które mogłyby spowodować, że nowoczesny statek założy ...... Przemysł stoczniowy wyszedł poza to...".

Pisaliśmy również o: Paulina Smaszcz pokazuje, że hardcore to jej świat. Wyzwanie, które wzruszyło internautów

Może zainteresuje Cię to: Nagły zwrot losu. Piotr Cugowski znowu w centrum uwagi po rozwodzie

Przypominamy o: Głęboka żałoba Dominiki Tajner. Emocjonalny wpis dotykający serca