Ojciec dziewczynki był marynarzem, który często pływał i przez lata przebywał daleko od domu. Tęskniła za ciepłem i uczuciem męża, więc chciała, aby rzucił pracę i był z nimi.
Odmówił, ponieważ nie mógł zrezygnować z pływania, więc rozwiedli się. Przez rok mieszkali z rodzicami Kasi, dopóki nie znalazła nowego męża.
Stas był odpowiedzialny i dowcipny, a co najważniejsze, był obok niej. Pobrali się, a Inna i jej matka przeprowadziły się do nowego mieszkania.
Wkrótce potem Kasia powiedziała, że jest w ciąży. Po narodzinach chłopca cała uwaga rodziców skupiła się na nim.
Nikt już nie zwracał uwagi na Innę. To było tak, jakby stała się niewidzialna. Przypominano sobie o jej istnieniu tylko wtedy, gdy ktoś potrzebował pomocy.
Dziewczyna zdała sobie sprawę, że jest teraz sama i nie musi błagać o miłość matki, która była skupiona na dziecku i na tym, jak utrzymać nowego męża.
Inna dobrze radziła sobie na studiach i z łatwością dostała się na uniwersytet w ramach programu finansowanego przez państwo.
Nigdy nie przestała komunikować się ze swoim biologicznym ojcem, który obiecał jej pomóc, gdy tylko będzie tego potrzebować.
Kiedy Inna była na pierwszym roku studiów, jej ojciec dał jej wspaniały prezent urodzinowy, o którym poprosił, aby nikomu nie mówiła.
Wręczył jej klucze do nowoczesnego jednopokojowego mieszkania w nowym bloku. Dziewczyna zdecydowała się to zrobić.
Nadal mieszkała w akademiku i wynajęła swoje nowe mieszkanie za dość wysoką cenę. Otrzymane pieniądze przeznaczyła na depozyt.
Po siedmiu latach studiowania zaoszczędziła sporą sumę pieniędzy i kupiła kolejne mieszkanie. W jednym mieszkała, a drugie wynajmowała.
W ten sposób mogła nie pracować, ale nie była leniwa. Dostała pracę i dobrze zarabiała. Życie było wspaniałe.
Dopóki nie wróciła jej matka. Przyczepiła się do byłego męża za płacenie alimentów. Kiedy usłyszała, że wszystko przekazał już dziecku, była wściekła.
Zadzwoniła do Inny i zapytała, o co mu chodzi. Wyznała, że ojciec podarował jej mieszkanie.
-"To po co kupowałaś kolejne, skoro już jedno masz? To nie ma znaczenia. To znaczy, że zamierzasz oddać jedno z nich swojemu bratu!
-Mamo, nie zauważałaś mnie przez ostatnie dziesięć lat, więc proszę, nie zauważaj mnie więcej.
Dziewczyna odłożyła słuchawkę i dała jasno do zrozumienia, że nie chce poznać swojej "rodziny".