Adam zadzwonił do mnie podczas lunchu, aby mi o tym przypomnieć. Poprosiłam go o zakupy spożywcze, ale nie mógł znaleźć żadnego sklepu spożywczego w pobliżu swojego miejsca pracy.
Postanowiłam więc wezwać taksówkę i zapłacić kartą bankową Adama, zamiast taszczyć ciężkie torby do domu transportem publicznym. Kiedy dotarłam do domu, goście już tam byli i nie cieszyli się na mój widok.
Adam zaczął mnie obwiniać za to, że użyłam jego karty bankowej i zostawiłam jego krewnych głodnych. Przypomniał mi również, że zamierzają spędzić z nami noc. Wiecie, jak bardzo byłam tym zmęczona. W ich rodzinie panował zwyczaj traktowania kobiet jak służących, a Adam nie był wyjątkiem.
Próbował spełnić wszystkie ich żądania. Był jednak zupełnie inny, gdy byliśmy sami. Był miły i opiekuńczy, a nawet pomagał w domu. Ale teraz nie miałam mu tego za złe, bo nie chciałam robić scen we własnym domu.
Ugotowałam obiad, podałam go, a potem posprzątałam ze stołu i pozmywałam naczynia. Rano byłam jeszcze bardziej zmęczona niż wtedy, gdy zasnęłam. Wtedy podszedł do mnie teść i powiedział: "Synowa, ugotowałaś wczoraj taki niesmaczny obiad.
Nie można tak karmić człowieka! Powiem Adamowi, żeby nauczył cię zdrowego rozsądku". Byłam oburzona jego słowami i odpowiedziałam: "Dowiedziałam się o twoim przyjeździe dopiero w porze obiadowej. Poza tym ani pańska żona, ani córka nie wykazały żadnej chęci, by mi pomóc.
- Oni są gośćmi i nie powinni nic robić. Jesteś panią tego domu, prawda? Chcesz, żeby Adam zdradził cię z kimś innym i wyrzucił?" - powiedział z satysfakcją mój teść. Nie wytrzymałam i poszłam do Adama na skargę.
- Co się dzieje? Jak twój ojciec może mówić mi takie rzeczy? Jeśli tobie też się to nie podoba, to niech twoja matka i siostra gotują dla ciebie i twojego ojca, a ja odejdę stąd tak, jak sugeruje twój ojciec" - powiedziałam ze złością.
Twarz Adama się zmieniła. Poprosił, żebyśmy zostali sami, a potem szepnął do mnie:
- Proszę, po prostu graj, żebym mógł być mężczyzną w oczach ojca. Jutro wyjeżdżają. Kocham cię i nie chcę, żebyś mnie zostawiał.
Na początku się roześmiałem. W tym momencie Adam wyglądał jak dziesięcioletni chłopiec proszący mnie o pomoc. Nie, kochanie, zrobimy to inaczej.
Sam kupisz zakupy i ugotujesz obiad, a rodzinie powiesz, że pomagasz mi w pracach domowych. Ja już nie mogę. Adam był zdezorientowany i nie wiedział, co robić, ale zdał sobie sprawę, że jestem zdeterminowana.
Nie mogłam tak dłużej. Następnego ranka celowo zostawiłam nieumyte naczynia i poszłam do pracy. Wszystko miało się rozwiązać dziś wieczorem. Byłam ciekawa, jak Adam poradzi sobie z tą sytuacją.
Pisaliśmy również o: Zenek Martyniuk król disco-polo, a teraz król wędlin. Oto kwota, którą zarobił za reklamę
Może zainteresuje: Anna Mucha zaczarowała święta. Nieoczekiwane życzenia topless podbijają Instagram
Przypominamy o: Kiedy mój teść dowiedział się, że pochodzę z biednej rodziny, nie zmienił swojego nastawienia do mnie, a przed ślubem zrobił mi niespodziankę