Natalia z niepokojem czekała na powrót męża do domu. Kiedy wyszła na podwórko, by się z nim spotkać, zobaczyła obok niego małą dziewczynkę

Faktem jest, że Waldemar pracował w innym kraju: tam płacono mu więcej.

Kiedy on i jego żona byli już w podeszłym wieku, ich syn był już niezależnym młodym mężczyzną, a starsi nie potrzebowali już wiele, Natalia często dzwoniła do męża i prosiła go, aby wrócił na dobre - aby dożył swoich dni z żoną.

Waldemar powtarzał, że właśnie wtedy przejdzie na emeryturę i wyprowadzi się na stałe. Natalia była już przyzwyczajona do życia w pojedynkę. Jej syn często ją odwiedzał ze swoimi dwoma chuliganami. Nigdy nie pozwalali babci się nudzić.

Nadszedł ten dzień: Waldemar miał przyjść lada chwila. Natalia w pośpiechu nakrywała do stołu, nie dowierzając swojemu szczęściu. Postanowiła pobiec do sklepu po ser, ponieważ musiała poczęstować męża jego ulubionym kulinarnym arcydziełem!

Gdy wyszła z domu, Natalia nie mogła uwierzyć własnym oczom: przed nią stał Waldemar z małą, 4-letnią dziewczynką. Natalia, to jest... moja córka - powiedział Waldemar, patrząc w podłogę.

- "Ty zdrajco! Jak mogłeś?" - krzyknęła Natalia. Pobiegła nad staw, usiadła na brzegu, spojrzała w dal i pomyślała, co zrobiła źle.

A potem przypomniała sobie, jak sama zachęcała męża do wyjazdu do pracy. Nie mieli wtedy innego wyboru. Natalia pomyślała, że to jej wina.

- "Gdzie jest twoja matka", zapytała po powrocie do domu, "Zmarła przy porodzie", Waldemar nie mógł spojrzeć żonie w oczy, "Rozumiem, przeprowadzimy się do innego miasta, żeby nie robić ci wstydu, przepraszam".

- Słuchaj, idź po ser i trochę jedzenia dla dziewczynki, bo w lodówce wisi mysz. A my się w międzyczasie poznamy.

Oczy Waldemara zalśniły, a Natalia podeszła do dziewczyny. Teraz ja się tobą zajmę, nie masz nic przeciwko?

Teraz tata przyniesie nam trochę twarogu i razem upieczemy serniki! Dziewczynka przytuliła się do nogi Natalii i od tej pory wszystko szło dobrze.