Czasami wydawało się, że mój mąż został po prostu zastąpiony: nie podobało mu się absolutnie wszystko, co robiłam, ciągłe wymagania i ani odrobiny szacunku czy romantyzmu.
Pewnego dnia czułam się naprawdę źle, więc wróciłam wcześniej z pracy. Mój mąż był bardzo zaskoczony, gdy zobaczył mnie na progu, a potem okazał wyraźne niezadowolenie.
Kiedy poprosiłam go o zrobienie mi herbaty, spojrzał na mnie nieszczęśliwy i powiedział, że sama mogę ją sobie zrobić. Zaczął rozmawiać przez telefon, po czym wyszedł. Nie rozumiałam, z kim mógł rozmawiać w ten sposób. Szpiegowałam go przez szparę w drzwiach.
Mężczyzna stał przed otwartymi drzwiami wejściowymi, a na klatce schodowej stała wysoka brunetka w obcisłej minispódniczce. Potem rzuciła się mojemu mężowi na szyję, całując go namiętnie. Byłam oszołomiona, ale w tym momencie zaczęłam otrzymywać odpowiedzi na wszystkie moje pytania.
Wciąż czułam się źle, więc nie rozpętałam skandalu, tylko wróciłam do łóżka. Całą noc rozmyślałem o swoim życiu, gdzie popełniłem błąd? Prawdopodobnie pięć lat temu, kiedy poślubiłam mojego męża.
Następnego wieczoru mój mąż wrócił do domu, a ja powiedziałam mu, że składam pozew o rozwód. Kazałam mu zabrać swoje rzeczy i opuścić mój dom. Na początku był bardzo zaskoczony, a potem powiedział, że będę tego żałować.
Bardzo mnie to rozbawiło. W końcu odetchnęłam głęboko, gdy otrzymałam oficjalny rozwód. Jakże jestem teraz szczęśliwa, jakbym zdjęła z siebie wielki ciężar. Nie musiałam tak długo znosić lekceważącej postawy mojego męża.