Mój syn skończył studia i dostał prestiżową pracę. Zaoszczędziliśmy mu pewną sumę pieniędzy na zaliczkę na mieszkanie, ale nie chce jeszcze brać kredytu, więc wynajmuje mieszkanie ze swoim przyjacielem. Odwiedza nas w każdy weekend i ściśle się ze sobą komunikujemy, ale sytuacja z naszą córką jest zupełnie inna.
Moja najstarsza córka rozwiodła się z pierwszym mężem i wyszła za kochanka, z którym urodziła syna. Mój mąż nie mógł tego zrozumieć i zaakceptować. Bardzo kochał swojego pierwszego zięcia, ale stracił szacunek do córki. Tak więc ich związek praktycznie poszedł na marne.
Dla niego to był wstyd i straszny bałagan. Nie rozpoznał nowego zięcia i nawet nie wpuścił go za próg. Podobnie jest z jego wnukiem. Nawet go jeszcze osobiście nie widział, tylko pokazałem mu zdjęcie. Nie rozpoznaje własnej córki i wszystkiego, co z nią związane. Kocham wszystkich i staram się zaprowadzić spokój w rodzinie, ale to nie działa.
Moja córka strasznie się martwi, płacze. Próbowała rozmawiać z ojcem, ale on nie chciał zrozumieć i słuchać. Zdrada, zdrada, kropka. Więc mój syn przyprowadza do nas swoją dziewczynę, planują się pobrać, a mój mąż jest szczęśliwy z ich powodu.
Myślę, że powodem są nie tylko zasady i cechy moralne. Po pierwsze, mężczyzna i jego siostra zostali porzuceni przez własną matkę, a on był jedyną osobą, która musiała opiekować się rodziną od najmłodszych lat (jego młodsza siostra i chora babcia). Żyli najlepiej jak potrafili.
Potem przyszło moje pierwsze nieudane małżeństwo, moja żona zdradziła mnie z moim szefem i rozwiedli się. Wiele lat później mężczyzna nie poszedł nawet na jej pogrzeb. Dla mężczyzny są to traumatyczne przeżycia z przeszłości.
On i jego córka komunikują się, ale mężczyzna zachowuje się w sposób powściągliwy, zimny i zdystansowany. Dla córki to wszystko jest bardzo trudne i bolesne, ale nic nie można zmienić.
Prawdę mówiąc, mam takie same poglądy jak mój mąż. Sama nie przepadam za moim nowym zięciem, a tym bardziej za moim byłym. Ale moja córka i wnuk są naszymi dziećmi i zaakceptowałam jej wybór i działania. Ale mój mąż nie akceptuje tego kategorycznie. Więc żyjemy w ten sposób.
Strasznie jest zdawać sobie sprawę, że nawet w moje 50. urodziny nie będę w stanie zjednoczyć całej rodziny. Mój mąż powiedział, że jeśli moja córka będzie ze swoją rodziną, on nie przyjdzie na uroczystość.
Nie wiem więc, co robić dalej. Nie lubię konfliktów. Ale jak mogę pogodzić męża i córkę? Mogę nie uznać zięcia, ale grzechem jest nie porozumieć się z własnym wnukiem.