Jak się później okazało, Natalia była córką prezesa, ale Andrzej dowiedział się o tym dopiero przed ślubem. Natalia była skromną dziewczyną, która nie wykorzystywała swojej pozycji. Połączyło ich prawdziwe uczucie.
Pobrali się i zamieszkali w przestronnym apartamencie w centrum miasta. Andrzej kupił mieszkanie. Od teścia nie wziął ani grosza, uważając, że sam musi utrzymać rodzinę. Natalia zauważyła, że w ciągu ostatniego miesiąca jej mąż stał się bardzo smutny, a w domu było coraz mniej pieniędzy.
Pomyślała sobie, że pewnie poznał kogoś innego. Kiedy nie mogła już dłużej zgadywać, postanowiła zadać Andrzejowi bezpośrednie pytanie. Andrzej uśmiechnął się, jakby przygotowywał się do tej rozmowy.
Andrzej wyrwał się i powiedział Natalii, że nie jest tym, za kogo się podaje, że urodził się w małej wiosce i zawsze żył bardzo biednie. Nigdy nie widział swojego ojca, a matka wychowywała go samotnie. Nie wierzy, że odnosi takie sukcesy i jest tak obiecujący, jak ludzie myślą.
Aby coś osiągnąć i wyrwać się z wioski, ciągle czytałem i dużo się uczyłem. Wiedziałam, że nie mam na kim polegać. Moja matka nadal żyła w tych biednych warunkach w wiosce. Więc nie zrozum mnie źle - nie jestem księciem z bajki, który przyjedzie do ciebie na białym koniu.
Teraz moja najdroższa jest poważnie chora. Muszę jej pomóc, więc oszczędzam pieniądze z pensji i co miesiąc przekazuję je na leczenie. Dlatego zdecydowałeś się ze mną porozmawiać, bo zauważyłeś, że ubywa ci pieniędzy.
Andrzej mówił szczerze. Natalia słuchała uważnie i nie przerywała mężowi. Była zaskoczona tym, co usłyszała i stwierdziła, że miał rację, nie ma potrzeby być księciem. To dobry syn i najlepszy mężczyzna, którego szczerze kocham. Od jutra moja matka zamieszka z nami.
Nawiasem mówiąc, dzisiaj miałem ci powiedzieć nowinę - wkrótce będzie nas troje.