„Synu, jesteś intelektualistą, gdzie znalazłeś taką narzeczoną, ona nie potrafi sklecić dwóch słów”

Była tym zmęczona. Ma już nawet dzieci, ale nadal mnie poucza.

Moja teściowa nie rozumiała, o czym mówi Natalia, o jakich dzieciach. Ale wtedy jej mąż natychmiast zainterweniował i powiedział, że Natalia pracuje w przedszkolu, a tam jest dużo dzieci. A jej teściowa jest z zawodu korektorką.

Nie polubiła Natalii od pierwszego spotkania. Była zszokowana, że jej mądry i inteligentny syn wybrał sobie na żonę taką wieśniaczkę. Zwłaszcza, że zawsze przedstawiała mu porządne dziewczyny.

Natalia nie miała już cierpliwości słuchać tego wszystkiego, ale jej mąż zawsze starał się łagodzić ostre krawędzie w relacjach między matką a żoną.

Kiedy Natalia zapytała teściową, gdzie jest kasza gryczana, ta powiedziała jej, żeby zwracała się do niej po imieniu. W tym tygodniu w odwiedziny przyjechała również ciotka Natalii.

To ona wychowała dziewczynkę, ponieważ jej rodzice zmarli, gdy była bardzo mała. Ciotka przyszła z torbami jedzenia: konserwy, domowe mleko, twarożek. Ciotka Natalii powiedziała kiedyś do teściowej, że Natalia zawsze mówi, że jest wspaniałą kobietą, a ja za każdym razem mogę się o tym przekonać.

Sam mężczyzna bardzo lubił Natalię i pomagał jej we wszystkim. Matka wychowała go na intelektualistę, dla którego prace domowe były upokarzające. Nie przeszkodziło mu to jednak zmienić zdania. Teść też kochał Natalię, bo w końcu wyrwała syna z ramion matki i udało jej się zrobić z niego normalnego chłopca.

Teściowa zawsze narzekała na synową koleżankom. Ale potem obwiniała siebie za swoją niewyparzoną gębę, ponieważ nikt nie mówi o życiu swoich dzieci tyle, co ona.

Po kolejnym dniu w pracy teściowa zastanawiała się, jak żyją dzieci jej koleżanek. Jedna koleżanka w ogóle nie wyszła za mąż i nigdzie się nie spieszy, stara panna. Córka innej szuka księcia na białym koniu i nie może go znaleźć, a syn trzeciej był trzykrotnie rozwiedziony. Od tego czasu postanowiła nie ingerować w swoje dzieci, pozwalając im żyć tak, jak wiedzą. Nie chce niszczyć rodziny syna, a jego wyboru i tak nie da się zmienić, więc musiała go zaakceptować

Piętnaście lat później Natalia i jej mąż postanowili uczcić rocznicę ślubu, w końcu żyli ze sobą już od dłuższego czasu.

Moja teściowa była szczęśliwa, widząc swojego syna i Natalię tak zakochanych, mimo że minęło tyle czasu. W tym czasie wszystko się wydarzyło, ale udało im się utrzymać swoją miłość przy życiu i dali jej jeszcze dwoje pięknych wnuków.

Siedząc przy stole, teściowa powiedziała do Natalii: „Córeczko, czy możesz zaśpiewać dla nas, dla nas wszystkich?”. A ona odpowiedziała, że bardzo chętnie.