Bałam się porażki lub po prostu nie chciałam opuszczać swojej strefy komfortu.
Wydaje się, że Dmitriy i ja prowadzimy dobre życie, nie gorsze niż ktokolwiek inny, ale to nie znaczy, że nie powinniśmy dążyć lepszego.
Mój mąż jest głównym administratorem w supermarkecie, a ja jestem kierownikiem serwisu. Mieszkamy w mieszkaniu obciążonym hipoteką i wychowujemy syna. Pavlik ma trzy lata i chodzi już do przedszkola.
Mój punkt zwrotny nastąpił, gdy moje dziecko bardzo zachorowało. Nie mieliśmy pieniędzy, więc musieliśmy wziąć kartę kredytową.
Myśleliśmy, że spłacimy go z pensji, ale znowu się nie udało, zostałam zwolniona, a pensja męża została opóźniona. Musiałam z czegoś żyć, więc znów musiałam wziąć kartę kredytową.
Stopniowo uzbierała się dość duża kwota. Kiedy otrzymałam kolejne powiadomienie o wymaganej płatności, a następnie wiadomość o umorzeniu odsetek, zdecydowałam, że to moment, aby zacząć zmieniać swoje życie.
Przejrzałem wiele możliwych ofert pracy i zawodów, które były aktualne. Byłam zdezorientowana, nie wiedziałam, co wybrać i wątpiłam, czy to się uda.
Podniosłam telefon i przewinęłam swój kanał w mediach społecznościowych. Zobaczyłam, jak żyją normalni ludzie. Potem wzięłam telefon i zaczęłam nagrywać wideo.
Robiłam zdjęcia, filmowałam swoje normalne życie, pytałam ludzi o radę, dzieliłam się tym, co było bolesne lub tym, co przyniosło jej radość.
Mój mąż wspierał mi i mówił, że jeśli mi się to podoba, to nie powinnam zwracać uwagi na to, co mówią inni, tylko po prostu to robić. W końcu zdecydowałam się założyć własną stronę w mediach społecznościowych.
Poszłam na profesjonalną sesję zdjęciową, zrobiłam piękne zdjęcia, przemyślałam treść, zdecydowałam, na czym się skupię. Poprosiłam innych blogerów o reklamę i napisałam do milionów sklepów z ofertami pracy.
Nie od razu zostałam zauważona, ale kiedy już byłam, zdobyłam pierwszych subskrybentów, reakcje i polubienia. Kiedy wracam myślami do początków, dziękuję sobie, że nie zrezygnowałam.
Dziś mam własnego menedżera ds. reklamy, a zamówienia są rezerwowane z miesięcznym wyprzedzeniem. Jestem przyzwyczajony do dzielenia się swoim życiem z nieznajomymi i nawet nie wyobrażam sobie, jak by to było przeżyć dzień bez telefonu.
Teraz zarabiam przyzwoite pieniądze. Jestem niezależna i pełny życia. Kupiłam samochód i drogie prezenty dla rodziny.
Myślałam, że mój mąż będzie się cieszyć z tego, ale on nie może zaakceptować faktu, że teraz nasza rodzina opiera się na mnie.
Czy to ze wstydu, czy z zazdrości, Dmitrij powiedział, że powinnam przestać cierpieć jak głupia i wrócić do normalnej pracy.
Teraz denerwuje się, gdy filmuję nasze życie, nie pozwala mi publikować zdjęć z dzieckiem i przeszkadza mi w pracy.
https://www.youtube.com/
Czy to jest cena mojego sukcesu? Wybór między pracą, która przynosi pieniądze i satysfakcję, a mężczyzną, dla którego ważne jest bycie szefem.